Bring die Dood!

Lanklaas op die bladsy gegrewe. Sjoe-moer maar wat skryf ek nou? Ek is nog steeds opsoek na daai pil wat my sy help om ophou te dink aan al die kak wat verkeerd is met die wereld.

Die mens is nie n komplekse dier nie. Ons dink ons is. Die eenigste dier wat nie in harmonie kan saam leef met onself  of met natuur nie. Ons moor, verkrag, steel, lieg, breek en ek het regtig nog nie eers begin nie. Maar, kom ons fokus nie op al die mooi karakter einskappe nie. Die Westerse bevolking kyk na die Oosterlike bevolking en dink hulle is simple, eenvoudig en agter die tyd. Die Oosterlike bevolking kyk na die Westerlike bevolking en dink hulle is vol kak en vertraag.

En wat die moeilikste ding is om te aanvaar vir my is dat ons almal is regtig in die middel, maar dis moeder natuur wat betaal. Ons sit soms en kyk n dokumenter op TV oor die dier, plante of ons natuurlike oorsprong in die see. Vir n oomblik voel ons goed, ons voel weer deel van mekaar en ons habitat, maar niks kan verder van die waarheid wees nie.

Kom ek verduidelik hoe fokin simple, eenvoudig en dom poese ons nie is nie.

Koolstof is die belangrikste element in die heelal, dis volop. Ons kan dit op elke planeet, ster, nova and dwarfs kry. MAAR, elke ‘carbon atom’ was gebore binne n ster. Elke ‘carbon atom’ in jou lyf was binne n ster, die oond van die heelal. Die heelal is so groot, dat niemand vertsaan hoe groot dit werklik is nie. ONS is eenvoudig net te fokin dom. Te simple, te vertraag en met alle eerlikheid is ons net te veel dier om dit regtig te besef. KOM EK verduidelik weer. As ons teen die spoed van lig kan reis sal on by Mars wees in onder 13 secondes. Ons sal by Pluto wees (die einde van ons sonnestelsel) in net oor 12 minute. Om tot by die einde van die heelal te kom sal ons oor 3.2 biljoen jaar moet reis. FOKIT!! Nou kom ons se vir een second dat ons kan nou daar wees. As jy omdraai en jy kyk terug wat dink jy sal jy sien? Dis redelik maklik om in te dink dat jy sal sterre sien. Maar die realiteit is dat ons nie sterre sal sien nie. Dit sal wel lyk soos sterre, maar elke ster wat jy sien is werlik n galaxy. En in een galaxy is daar biljoene sterre (vir die dom poes wat nie weet wat n ster is nie, dis wat jy ken as n son). Nou, met al daai sonne, is daar meer planete. So, die kaans vir ander lewe op ander planete is makliker om te aanvaar as wat daar n man in die hemel sit, en afkyk op ons en wat ons straf vir al die kak wat jy aanvang.

Nou weet jy hoe onbelangrik ons planeet nie regtig is nie. Maar daar is nog. Daar is oor 8.7 miljoen spesies op ons planeet, maar net een is verandwoordelik vir die ondergang van al daai lewe. MAAR so min van ons glo in evolusie, want god kan mos net vir ons gemaak het in ses fokin dae. MOOI MAN! So, nou sit ons bo die ketang, en ons fok op so mooi, so goed, so vinnig en so presies dat daar net mooi niks sal oor bly nie.

En nou sit on shier, op die blou planeet. En as jy weet van dinge. En as jy fokin kon lees, en verstaan sou jy weet dat ons planeet eens op n tyd pers was. GLO MY NIE, lees n fokin boek, en bly weg van die geloofs boeke.

Ons maak oorlog, ons ontgun dinge, goeters, kak van die grond, van die see en van mekaar om n ou plekkie uit te kerf, nee, uit te grou vir onself. En in die proses vergeet ons van wat regtig belanglik is. DIE NOU!

Ons sit blindeliks voor mekaar en doen niks, myself ingesluit. Is daar iets wat ons kan doen? Is dit te laat? Ek hoop nie so nie, maar as ek eerlik met myself kan wees is my antwword ja. Ons is regtig gefok. Ek het 3 maande terug n artikel gelees, dit was geskryf deur een van die belangrikste, een van die slimste en ook een van die merkwaardigste wetenskaplikes in die hele wei wereld. Hy het ons 13 jaar gegee. Oor 13 jaar sal die mensdom nie meer bo grond kan leef nie. Nou as dit waar is, is ons mooi gefok. Ek is regtig ok met dit, my hart is seer oor die ander 8.7 miljoen spesies wat hierdie werklikeid ook moet deurgaan. Die onskuldiges. My hoop is nie dat ons weer eendag n bestaan kan maak nie, maar werlik dat ons nooit weer die lig sal sien nie. Ons spesies is fokers om dit mooi te stel. Die kak wat ons aan mekaar doen, nie net die ander 8.7 miljoen spesies nie, is onvergeeflik.

Met hoop, sterf on suit voordat ons alles saam vat. Voordat alles betaal vir ons kak. Bring die pes, bring die virus, bring die oorlog en bring die dood.

Dis koud, dis moer koud.

Met die weer wat skuins staan op -10C is my moed so bietjie in sy moer. Die wind huil om elke hoek en met elke waai voel dit asof daar n klomp wetters jou gesig probeer opsny met lemmetjies. Dis lankal nie meer lekker nie. Met die 88 lae klere aan, die bek wat so blink van al die lip-salf wat jy aansmeer lyk dit soos rinderpes op die vervoerstelesel in die oggend.

Die land van die verlore, die land wat 2 seisoene het, winter en Junie. Ons almal sien so uit na n bietjie hitte, dit raak nou al so erg dat as jy n sigarette aansteek staan mense om jou oor die klein vuurtjie wat jy aan die gang het. En met die koue lyk almal soos ketang rookers as hulle buite is. Dis kaker dan kak en hulle voorspel sneeu, dit wit kak is glo oppad. Elke aand as ek in die bed klim voel dit asof daar n seekoei op my le, want die komberse is so hoog op mekaar gepak dat daar nie eers spasie is vir n poep nie. Die lekker van die koue weer is dat jy soos n baba slaap, jy is so vasgedruk onder die komberse dat jy nie eers kan beweeg nie, soos wat jy inklim is soos jy wakker word. Vasgebind soos n slaaf.

Ons gaan nou kouer as die suid pool wees. Ek kan dit nogsteeds nie glo nie, dis fokin laf, fokin laf se ek. Staan eerder in die koue as wat ek in Afrika sit.

Die weer speel bitter min saam met wat ons uit die dag wil he aan die kant en met meeste mense nou al so gewoond aan die weer maak ons maar altyd n plan. Ons drink meer, ons hang meer uit saam met ons vriende en drink, ons gaan uit vir ete en drink, ons kan tot n fliek kyk hier met n drankie, so ja as jy wil 'cope' met die koue moet jy begin drink. Die weer was die afgelope 4 dae so kak dat my lewer nou al weer seer is. En gelukkig as jy moerse wingerd-griep het dan pla die koue jou nie so baie nie. Volgende week is ek alweer terug by die AA, en as dit n koue aand is dan is die eerste ronte op die groeps leier.

Ek weet hulle se dat Afrika nie vir sussies is nie, maar die fok alleen weet dit boertjies is moffies as jy my vra, nie een van daai wetters kan die koue hanteer soos ek nie. Hulle kruip onder moeder se arm weg voordat hulle die koue aandurf.

Sien en kyk.

Soos meeste van on weet het jy goei dae en slegte dae, maar iets moet gese word as jy meer slegte dae het as goei dae. Die grap agter die slegte dae is dat meeste mense jou altyd laat verstaan dat dit meer oor jou uitkyk oor die lewe is as wat dit die omstandighede is. Ek weet darem nou nie daaroor nie.

Kom ons kyk en sien of dit met alles so is. Vir die laaste twee jaar het ek ongeveer 20 goeie dae agter die rug, en die snaakste van alles is dat helfte van die dae 5 jaar terug n dood gewone dag sou wees. Jy besef redelik vinning dat daar groot fout is as die hoogte punt van dag n warm stort is, of in ander woorde die 'kak-moles'. Kom ek verduidelik;
1. Jy nie met kak gegooi word nie.
2. Jy nie ander mense se kak moet eet nie.
3. Jou baas jou nie kak gee nie, of my gunsteling,
4. Jy nie iemand anders se kak hoof skoon te maak nie.

In die laatse 2 jaar was dit en is dit nog hoe ek my dae rangskik. Van vroeg more tot laat aand deel jy die ure in die "kak'ometer" in. Party dae is 7/10 en ander dae is 10/10, maar as 'lady luck' aan jou kant is dan is n 5/10 redelik aanvaarbaar.

Die begrip om n mens se uitkyk oor die lewe te verander klink maklik, maar is een groot pot kak. Kan dit retig so maklik wees om ewe skielik die lewe van n ander perspektief af te sien? Dis n baie eenvoudige en dood gewone NEE. Dit bring my tot die ander punt, n mens se keuses. Dis relatief moontlik om te sien dat party mense meer keuses het as ander, maar daar is die selektiewe paar wat baie minder keuses het. Of, jy rangskik jou keuses in n seker volg order van belangrk tot nie-so-belangrik. Een van my belangrikste punte is om nie in Suid Afrika te bly nie, dis half daar met suurstof en kos. Die redes vir dit is baie simple, kan nie die geweld hanteer nie, die meeste mense daar is fokin eenvoudig en ek's teen geloof. So, met die keuse om hier te bly, maak dit ander keuses minder. Een keuse gee jou 1000 opsies, en n ander opsie gee jou niks.


So, is dit werlik moontlik om n mens se uitkyk oor die lewe te verander, as dit so eenvoudig is hoekom is daar soveel ongelukkige mense, hoekom is daar nog soveel kwaad en wraak in die wereld. Aanvaar meeste mense hulle lot in die lewe, of baklei hulle teen dit?


Maak nou jou fokin oe oop, kyk jy so bietjie rond en trek jou lyn in die sand. Die lewe is nie wat jy daarvan maak nie, maar meer saam speel met die hand wat jy gekry het. 

'n Moderne sprokie.

Eendag lank lank gelede, toe ons nog kinders was, het ons almal geglo in die mooi, die onskuldige, die hoop en die geleenthede wat ons sal berus na harde werk, bid en kerk toe gaan. Sjoe, maar het ons die pot mooi mis gesit, of wat? Die realiteit is heeltemal anders as wat ons kon in dink as kinders. Al wat ons hoef te doen is om so bietjie nuus te kyk. Daar is geen rudders op wit perde nie, daar is geen draak wat die pot goud onder die reenboog beskerm nie, en daar is verseker geen 'happily ever after' nie.

As mens is ons vas gekeer in die toekoms, die hoop van n better lewe, n better droom. Glo my nogsteeds nie, kyk n fliek. Die einde is almal gelukkig, die man op die perd galop na die horison met die nuwe bruid agter op en dit als met n rekenaar 'sunset', die musiek skep n atmosfeer wat skrik vir niks, ons almal pik n traan. Nog steeds nie? Die familie man word gediagnoseer met kanker, hy het 6 maande of minder om te leef. Jy weet hy gaan sterf, jy weet dat op die einde daar n begrafnis gaan wees, maar in die proses leef hy ten volle. Hy maak op vir al sy sondes, sit die dinge wat eens verkeerd was reg.

Kom ons sit so bietjie en dink aan ons eie lewens vir een oomblik. Wie ken jy wat uiters gelukkig is, wie ken jy wat alles 100% dinge het soos hy wil. Niemand. Die yskoue-warm-klap is soos n ontwakking, jy le en slaap met jou oe oop. Die bitter pil is moeiliker om te slik as ooit tevore, so wat doen jy nou? Maklik, jy lieg, dalk nie vir jou naaste nie, maar vir jouself wel. Soos n spinnekop spin jy n web van drome, leuns en hoop dat jy jouself vas bind aan dit. In ander woorde jy 'mind-fuck' jouself so dat jy dinge begin glo. Hy sal terug kom en my lief he, die wiel draai en hy sal sy een of ander tyd sy gat sien. Karma is n woord soos alle woorde, die betekenis van die woord het meer gewig as silver, maar ons glo in dit, soos wat ons elke aand bid. Goei dinge gebeur met slegte mense en slegte dinge gebeur met goei mense, daar is geen rede nie, daar is geen antwoorde nie, dit is wat dit is, die lewe. Daar is geen les wat uit ons eensaamheid, depresie of ons ongeantwoorde gebede moet leer nie. Op die einde van die dag is dit jy en net jy. Die persoon in die spieel wat terug kyk bly nogsteeds net jy, jy kan daai persoon n koning, n diplomaat, popster of wat ookal maak in jou kop, maar realiteit is dat dit nogsteeds net jy sal wees. Die persoon wie jy was, gaan wees en altyd sal bly.

Ons belowe onself, die eiewys, die lewe na n lewe, die ewigheid, die plek waar ons onself sal vind na al die kak verby is, die plek waar drome bewaar word, jy vir niksgaan benodig nie, geen pyn, alles is net vrede, liefde en geluk. Is die mense regtig so dom? Hoe kan ons glo in iets wat klink soos die stories wat ons vir kinders vertel? Vrede, liefde en geluk is wel iets wat ons weet bestaan, ons almal het dit een of ander tyd in ons lewens ervaar, ongeag die tydperk, maar al wat ons van sekker kan wees is die nou, die hede, jou eie werklikheid. Is dit nie genoeg nie? Nee, want ons kan onself nie losbind van die ketangs van hoop, toekoms en die einde van die reenboog nie.

Sal die lewe nie makliker wees as ons net besef dat al wat ons is, is wat ons nou is nie? Fok dit klink verkeerd. In ander woorde; ons is groot gemaak om te glo dat jy enige iets kan wees wat jy wil wees, dat jy jou '15 min of fame' sal kry, dat ales jou hartjie begeer joune sal wees of word. KAK!

Die rykste 10 mense in die wereld besit oor die 50% van die wereld se geld. Geen gebede gaan help nie, jy is alleen in die wereld en al wat jy moontlik kan doen om dit better te maak is vriende en familie, maar dit op sy eie gaan nooit genoeg wees nie. HOEKOM? Want die man wat oorkant jou leef het meer geld, n mooier vrou, n slimmer kind en alles wat jy dink jy ook moes he in die lewe. Haha, dis so snaak, want ek kan lees wat ek skryf, maar ek glo nogsteeds in die hoop van more, die son skyn vir ons almal en in die heelal se werklikheid maak niks regtig saak nie. Ons as n planeet maak nie n druppel verskil in die heelal nie, en op die planeet maak nie een van ons saak nie. Ongeag wie dood gaan, die son sal weer more opkom vir ons almal.

Hou op glo, hou op dink dat alles n rede het. Hou op dink dat jy jou plekkie in die son sal kry, want die realiteit is dat dit nie gaan gebeur nie. Soveel mense gaan dood in armoede, van geweld, van siektes en ongelukke. wat maak jou so spesiaal dat dit nie met jou gaan gebeur nie? Hoekom is jy anders? Weet jy iets wat ek nie weet nie? NEE! Jy is net te stupid om te dink, te eenvoudig om realiteit in die oe te kyk, jou man te staan, hom op en af tekyk en vir hom te se 'fok jou'. Vandag is die dag wat ek nie glo nie, vandag is die dag wat gebeur nie n les het nie en nooit een gaan he nie. Wees berus, dat more dalk die einde gaan wees. Die liggie gaan ophou brand. Mense gaan oor jou huil en vir n oomblik gaan jy die belangrikste persoon in die vertrek wees. Mense gaan net die mooi onthou en al jou sondes sal weg val.

Geniet elke dag. Leef positief, maar bly hier saam met ons in die realiteit. Vlieg voeltjie, vlieg weg.

Verlore Kersfees.

Ou Kersdag, n dag wat maar kon gebly het. Meeste mense is weg. Vandag besef dat die lewe net een hard 'slog' is. Amper sewe jaar hier en die laaste twee was regter baie harder as die vorige vyf.

Vandag was die opstaan fokin moeilik. Gister aand saam met n vriending uitgegaan en gedurende die tyd probeer om myself te verdrink. Ek moet later vandag opstaan en my fokin Xmas ete gaan eet saam met vriende, die 'Christmas sweater' aantrek en saam met almal probeer lag. Soms is n mens nie lus vir die kak nie, maar jy doen dit, want dit is so maklik om alleen the wees, maar so moeilik om aan dit gewoont te raak.

Vandag was my verstand op sy eie, die geraas en die gesleep van splinters binne die kop was ongelooflik. Bliksem fok, maar dit is so so kak hierdie tyd van die jaar. Familie is ver weg, vriende is weg, of spandeer die tyd saam met hulle eie mense.

Gegaan vir n lekker loop, wel om die blok. Sien ek die mooiste 'sunset', ek het amper gehuil. Die foto laat dit nie so goed lyk soos wat dit was nie, maar met n snik-snik het ek weer gekyk. Ek kon hoor hoe die verstand die feters vas maak, want hier gaan die bliksem alweer rond hardloop, en ek weet dit sal na die hoekie toe gaan wat ek nie voor kaans sien nie. 'Bly weg' hoor ek myself se, maar dit voel asof daar twee van ons is. Die een wat hoor, nee voel, hoe sy hart in stukkies breuk en die ander bliksem wat weer n goei herhinnering wil beleef. Die stryd raak te veel en een van ons moet ingee. Soos n fliek begin die storie, hier is ek terug in France en alles is so duidelik, ek is weer daar, ek staan daar, ek is weer gelukkig, ek kan myself weer hoor lag. Vir daai split sekonde is ek gelukkig, ek voel hoe ek glimlag en daar kom n warmte oor my, n kalmte, n koue wind waai en ek hoor n kind skree en ek word terug geruk na realiteit. Ek's moeg gedink, my kop raak al seer van die kak en vir die eerste keer in n baie lang tyd dink ek dinge wat my koue rillings oor my rug laat hardloop.

Ek draai toe maar eerder om, gaan huis toe en sit die ketel aan.

Strikdas Donderdag.

Drie dae voor Kersfees en almal is besig om geskenke toe te draai, nog 'presies' te koop en hul self dood te kommer of dit reg is, genoeg is, wys dat hulle omgee en, en, en. Maak ons nie te veel van dit nie? Die fok-alleen weet ek hou nie van Xmas nie. Het die plesierigste tydjie saam met vriende deur gebring gister aand. Die pas getroudes is hier van Pretoria tot en met die 27ste, so op n nat Woensdag aand sal ek hulle na die naaste 'pub' toe vat vir die engelse nektar. 'Sjoe, maar dis lekker', se sy en vat nog n sluk. Ons drie sit daar en kak praat, vang lekker op en deel met mekaar die sout-water-stories van die laaste jaar. Die denkwyse is die selfde en sodoende bring dit ons op van die snaakste stories en gesegdes af, ons le soos ons lag vir mekaar se stories.

Dit was n redelike laat opstaan in die oggend, die alarm bler is sy mal tanie se moer in, maar ek kry nie die gat uit die kooi nie. Met n sukkel gly ek in die strort in, fok die skeer, wie gee om, ek het nie nodig om vir iemand mooi te lyk vandag nie. Sleep my voete kamer toe, dis moeilik vandag, staan vir myself in die spieel en kyk, 'jou lelike bliksem' dink ek. Op die oomblik is ek baie dankbaar ek het n ma, want die fok alleen weet wie anders sal my kan lief he. Gryp my wol 'suit', die mooi een en begin stadig aantrek. Eers die linker voet, dan die regter voet, kouse en skoene. Na ek deur die hempde blaai, besluit ek dat vandag nie die dag vir n das is nie. Ek begin soek vir my 'bow-tie', die ou moffie propeller soos n onderwyser dit op skool genoem het. 'Ja, dit lyk nou oulik'.

Met die loop in werk toe kry ek n hele paar 'smiles' na my kant toe. Dink ek het iets begin hier. Dink wel ek moet nou een keer n week n strikdas aantrek, al is dit net om myself better te laat voel, of hoe?

Vandag n jaar terug.

Verlede jaar hierdie tyd het moerder-natuur besluit dat ons nie genoeg drama het nie. Met die wereld ekonomie was sy gat gesien het, die pond wat erg val, die hoogste werkloosheid nommers in 30 jaar, sit 'sy' daar en besluit dat sneeu haar die ding sal wees om met ons te fok.

Dit 'wit-kak' val hard en vinnig. Die paaie raak soos ys en niemand kan daarop ry nie. Al die lughawens moet toe maak, want niemand kan die ys of die 'wit-kak' verwyder nie en met die liefde kom London tot n staan stil. Niemand kan beweeg nie, mense slaap in die lughawe, busse, treine en taxis kan nie ry nie. Almal is in die huis, vas gevang in hierdie 'wit-kak'. Jy sal nou dink dat met al die berigte op die nuus, in die koerante en die inligting op die kuber ruim het 'the powers that be' planne gemaak om dinge aan die klop te hou. Toe nou foken nie.

Die sout wat op die paaie gegooi moes word is nerens te vinde nie. Die stootskrappers kom nie aan die gang nie en die hospitale is oorloop met mense wat inkom met gebreukte gewrigte, arms, vingers en stuikies. Mense wat moet invlieg van ander lande kan nie inkom nie en die 'gesigsboek' is propvol van erge taal gebruik oor die bliksems hier wat nie daai vingers in tyd kon uit trek nie. HOEKOM?

Die land kom tot n stilte, almal soek redes en die mense bo op die leer soek verskoonings. Hulle durf toe om te vra dat die mense kalm moet bly en die tydjie geduldig te wees. Sjoe, maar jy doen dit nie. Die pommies maak planne om parlament te gaan afbrand, maar dit gebeur toe nou nooit nie. Die blaf is erger as die byt.

Snaak, maar van al die stront wat die laaste 2 jaar gebeur het is dit nou een van die dinge wat my nie nou pla nie. Ek het 'snowball fights' met mense in die park, of hulle nou wil of nie. Ek trek my 'wellies' aan, dis nou wat julle sal noem 'gumboots' en skaats in die straat af. Solank my koffiehuis oop bly is alles in die haak. Nou, vir die laaste 3 jaar loop ek elke dag deur Hyde park, maar in die winter is dit so koud dat dit amper vir my voel soos my eie agter plaas. Daar is nie n mens in sug nie. Hel, maar dis te lekker, ek kan loop en sing, hard wind breuk as ek nou wil, self agter n boom piepie as ek moet. Op een van die dae loop ek in Kensington Park Gardens af, en voor ek my oe kon uitvee is ek oorval, nee, bespring deur eekhorings, nie een of twee nie, maar 100de van hulle. Gewoonlik kom gee die mense vir hulle kos gedurende die dag, maar met die 'wit-kak' wat ooral is kom niemand uit hulle huise nie. Die grond is kliphard gevries, so die stomme bliksems kan nie eers hulle neute uit grou nie, en ek weet hulle assosieer mense met kos, maar ek dink nie hulle wou kos by my kry nie, die wetters wou my eet.

Die volgende dag het ek 'monkey nuts' gaan koop en hulle gaan voer. Ag shame, hulle was te dankbaar.